W polskim prawie wyróżnia się dwa typy czynów nagannych, zasługujących na karę, nakładaną na sprawcę przez wymiar sprawiedliwości – wykroczenia i przestępstwa.
Bardzo często przeciętnemu człowiekowi zdarza się mylić oba te terminy, a wbrew pozorom, nie można ich używać jako synonimów.
Przestępstwo to czyn, który charakteryzuje się szkodliwością społeczną większą niż znikomą, a przy tym jest bezprawny i zawiniony.
Kwestie prawne, które go dotyczą, można poznać w Kodeksie Karnym.
Za przestępstwo uznaje się zarówno zbrodnie, jak i występki.
Wykroczenie z kolei cechuje się niewielką szkodliwością społeczną, a co więcej regulują je przepisy Kodeksu Wykroczeń.
Oba typy czynów karalnych różni chociażby wymiar jaki mogą osiągać kary porządkowe – w przypadku przestępstwa kara okazuje się bardziej surowa, gdyż ma ono cięższy charakter.
Za wykroczenie bardzo często egzekwuje się sankcje pieniężne.
Sprawy, odnoszące się do przestępstw, rozpatrują inne organy prawne niż wykroczenia, a co więcej wobec sprawców są stosowane odmienne procedury.